Ταξίδι στη Σικελία; Όλα τα μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς
Αυτό το υπέροχο νησί της Μεσογείου έχει μια απαράμιλλη συλλογή από πανύψηλες βουνοκορφές, βαθιά φαράγγια και μπαρόκ πόλεις. Φημισμένα για την ομορφιά τους και τις εκπλήξεις που κρύβουν, παρακάτω θα βρεις όλα τα μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς.
1. Ταορμίνα και Καστελμόλα
Αυτές οι δύο πόλεις στα βορειοανατολικά της Σικελίας έχουν κλέψει τις καρδιές των επισκεπτών για πάνω από 200 χρόνια. Και οι δύο πόλεις είναι γεμάτες με δρομάκια στο χρώμα του μελιού, γεμάτα με παραδοσιακά παγωτατζίδικα και ζαχαροπλαστεία.
Τα ελικοειδή σοκάκια συνδέονται μεταξύ τους με διακοσμημένες με αρλεκίνους πλατείες και πλαισιώνονται από παλιές εκκλησίες με μπαρόκ προσόψεις και αξιοπερίεργα μοτίβα.
Η Ταορμίνα και η Καστελμόλα απέχουν και οι δύο 100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Η γοητεία των αξιοθέατων της πόλης -κυρίως το αρχαίο ελληνικό αμφιθέατρο της Ταορμίνα– από το οποίο θα έχεις την ευκαιρία και να κοιτάξεις το ηφαιστειακό τοπίο του νησιού από ένα ιλλιγιώδες ύψος, που χάνεται μερικές φορές πάνω από τα σύννεφα.
Και οι δύο πόλεις είναι προσβάσιμες με αυτοκίνητο ή λεωφορείο, αλλά οι περισσότεροι επισκέπτες επιλέγουν το λεωφορείο, καθώς οι δρόμοι είναι δύσκολοι και ακόμα πιο δύσκολο είναι να βρεις να σταθμεύσεις (στην πραγματικότητα, δεν επιτρέπεται η στάθμευση στο κέντρο της Ταορμίνα). Αν πάλι έχεις καλή φυσική κατάσταση, μπορείς να περπατήσεις σε υψόμετρο 200 μέτρων μέχρι την Ταορμίνα (θα δεις την υπέροχη θέα της Ίζολα Μπέλα και της Τζιαρντίνι-Νάξος, που αξίζει επίσης να επισκεφθείς). Ο περίπατος προς την Καστελμόλα είναι αρκετά πιο απαιτητικός -είναι κάτι παραπανω από το διπλάσιο του υψομέτρου της Ταορμίνα, με υψόμετρο πάνω από 500 μέτρα.
2. Αίτνα
Η Αίτνα κυριαρχεί στο τοπίο της Σικελίας. Η αγέραστη σιλουέτα του καπνισμένου ηφαιστείου αποτελεί σταθερά σύμβολο του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος του νησιού.
Είναι το δεύτερο πιο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο και ως εκ τούτου είναι απαραίτητη φυσικά μια επίσκεψη, όταν βρεθείς στη Σικελία. Αν η φυσική σου κατάσταση δεν είναι και στα καλύτερά της δεν χρειάζεται να ανησυχείς -η επίσκεψη στην Αίτνα μπορεί να είναι όσο εύκολη ή δύσκολη σκοπεύεις να την κάνεις. Εξοπλίσου με ένα ανθεκτικό ζευγάρι από ορειβατικά μποτάκια, γάντια, σκουφί, ένα πουλόβερ και πολλές στρώσεις ρούχων για να αντέξεις τους υψηλούς, παγωμένους ανέμους (που γίνονται όλο και πιο σοβαροί όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις -ακόμα και το καλοκαίρι)
Η πρώτη σου στάση θα πρέπει να είναι η «Etna Sud», μια βασική κατασκήνωση με μια μικρή ποικιλία τουριστικών καταστημάτων, εστιατορίων, ξενοδοχείων και, το σημαντικότερο, του σταθμού τελεφερίκ, Funivia dell'Etna.
Πάρε το τελεφερίκ (περίπου 30 ευρώ μαζί με την επιστροφή) στα 2.900μ., αν θέλεις να ξεκινήσεις απολαυστικά την περιπέτειά σου στην Αίτνα. Μην ξεγελαστείς όμως, αφού το τελεφερίκ δεν είναι σε καμία περίπτωση η πιο σύντομη διαδρομή -υπάρχουν πολλές άλλες, που σου προφέρουν και την ευκαιρία για πεζοπορία και λίγο cardio, με σημείο εκκίνησης τα 3.300 μέτρα -συμπεριλαμβανομένης της αναζωογονητικής τελικής ανάβασης στους κρατήρες της κορυφής.
Λάβε υπόψη σου ότι δεν είναι δυνατόν να ανέβεις στους κρατήρες της κορυφής χωρίς ειδικευμένο οδηγό ή ηφαιστειολόγο, ενώ αναρρίχηση στον κύριο κρατήρα της Αίτνας απαγορεύεται επί του παρόντος, λόγω απρόβλεπτων συνθηκών στο εσωτερικό του ηφαιστείου.
3. Η Κοιλάδα των Ναών, Αγκριτζέντο
Όταν ο Ίκαρος πέταξε πολύ κοντά στον ήλιο κατά τη διάρκεια της διαφυγής του ίδιου και του πατέρα του, Δαίδαλου, από την Κρήτη, τα κέρινα φτερά του έλιωσαν, με αποτέλεσμα να πέσει στη θάλασσα και να πνιγεί. Ο Δαίδαλος, απογοητευμένος, αναζήτησε καταφύγιο στο Αγκριτζέντο, στο νησί της Σικελίας που δεν ήταν ακόμα γνωστό, και θρήνησε τον γιο του. Προς τιμή του Απόλλωνα, δημιούργησε αυτό που θα γινόταν το πρώτο από τα υπέροχα θαύματα της πόλης, τον «Ναό του Απόλλωνα». (Σύμφωνα τουλάχιστον με την ελληνική μυθολογία…)
Στην πραγματικότητα, η πόλη ιδρύθηκε από τους αρχαίους Έλληνες γύρω στο 500 π.Χ. Η αρχαιολογική τους κληρονομιά -δηλαδή η παγκοσμίως διάσημη κοιλάδα των ναών- παραμένει εξαιρετικά καλά διατηρημένη μέχρι σήμερα. Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το Αγκριτζέντο ιδρύθηκε από τον Δαίδαλο και έτσι άρχισε να μετατρέπεται σε σημαντικό πολιτιστικό και θρησκευτικό κέντρο.
Το διατηρητέο από την UNESCO αρχαιολογικό πάρκο «Η κοιλάδα των Ναών» (Valle dei Templi), αποτελείται από επτά ναούς χτισμένους μεταξύ 400 και 500 π.Χ. Πρόκειται για τον Ναό της Ομόνοιας, τον Ναό της Ήρας, τον Ναό του Ηρακλή, τον Ναό του Ολυμπίου Διός, το Ιερό της Δήμητρας και την Περσεφόνη (παλαιότερα γνωστός ως Ναός του Κάστορα και Πολυδεύκη) και το Ναό του Ασκληπιού. Με διάφορα άλλα λείψανα να παραμένουν επίσης καλά διατηρημένα στην πόλη. Το Αγκριτζέντο λέγεται ότι είχε 300.000 κατοίκους, που κυριαρχούνταν από μια σειρά από αξιοσημείωτες μορφές, συμπεριλαμβανομένου του τυράννου Φαλάρη, ενός διαβόητου κυβερνήτη, ο οποίος άδικα εκτέλεσε πολλούς από τους αντιφρονούντες πολίτες, βάζοντάς τους μέσα σε έναν χάλκινο ταύρο να ψήνονται αργά πάνω σε φωτιά.
Αρκετά γνωστό είναι και το μαυσωλείο που κάποτε θεωρήθηκε ότι ήταν το τελευταίο μέρος ανάπαυσης ενός άλλου τυράννου κυβερνήτη, του Θέροντα, με το αρχαίο σπήλαιο που χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο και ένα ελαιόδεντρο 800 ετών.
4. Νώτο και Αρχαίο Νώτο
Όταν η αρχαία ορεινή πόλη του Νώτου καταστράφηκε τον 17ο αιώνα, η αρχιτεκτονική ελίτ της Ιταλίας ασχολήθηκε με ένα νέο όραμα για τους εκτοπισμένους κατοίκους, εμπνευσμένο από τον καθοριστικό σχεδιασμό της εποχής. Αυτό που δημιούργησαν ήταν ένα μπαρόκ αριστούργημα: το σημερινό Νώτο, 10 χιλιόμετρα νότια της αρχαίας πόλης.
Αυτή η μικρή πόλη σχεδιάστηκε για να εντυπωσιάσει. Η υπερυψωμένη θέση της, περιτριγυρισμένη από καταπράσινους λόφους και εσπεριδοειδή, ενορχηστρώθηκε απόλυτα από τους αρχιτέκτονες για να επιτρέψει στα κτήριά τους να λούζονται με λάμψη βερίκοκου στο λυκόφως. Το αποτέλεσμα: οι σκιές των γυψομάρμαρων κτηρίων χορεύουν στις ήδη θεατρικές τους προσόψεις.
Αν και δεν χρειάζεται να περάσεις περισσότερες από μία ή δύο μέρες για να εξερευνήσεις την ίδια την πόλη, αξίζει να εγκατασταθείς για λίγες μέρες, καθώς η τοποθεσία της αποτελεί την ιδανική βάση για μια σειρά επισκέψεων στα τοπικά αξιοθέατα, όπως το φυσικό καταφύγιο Vendicari, το Cavagrande del Cassibile. Φυσικό καταφύγιο, οι μπαρόκ πόλεις Μόντικα και Ραγκούζα, και οι πανέμορφες παραθαλάσσιες πόλεις Marzamemi και Portopalo.
Βολικά, ο «πέτρινος κήπος της Σικελίας» είναι ιδανικός για περιπετειώδη πρωινά, και βραδινές βόλτες στους δρόμους που φωτίζονται, αφήνοντας και ορισμένες μέρες σου ελεύθερες για να εξερευνήσεις την περιοχή.
Εάν έχεις χρόνο, μη χάσεις το -πλέον- θρυμματισμένο Αρχαίο Νώτο, το ιστορικό Netum, με ρίζες που προηγούνται της ρωμαϊκής κατάκτησης της Σικελίας. Πιθανότατα να ανακαλύψεις κάποιον από τους καλά κρυμμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς, που περιμένουν ακόμα να ανακαλυφθούν κρυμμένα στην ορεινή βλάστηση που τα έχει σκεπάσει με την πάροδο του χρόνου, ενώ η θέα από την κορυφή του οχυρού της Νορμανδίας είναι απίστευτη. Δεν μπορείς να φτάσεις εκεί δυστυχώς με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά η διαδρομή σε δρομάκια γεμάτα με αγριολούλουδα είναι θεαματική.
5. Τα Αιολικά Νησιά
Αυτό το συνονθύλευμα ηφαιστειακών νησιών αποτελεί μέρος της επαρχίας της Σικελίας στη Μεσίνα και δεν πρέπει να χάσεις την άγρια, φλογερή ομορφιά τους. Τοποθετημένα στο Τυρρηνικό Πέλαγος, στα μισά του βορειοανατολικού τμήματος της Σικελίας και στη μύτη της μπότας της Ιταλίας, αναφέρονται συλλογικά ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το Λίπαρι αποτελεί το κέντρο των Αιολικών Νήσων. Χρησιμεύει ως ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για τα γύρω έξι νησιά. Είναι καλά εξοπλισμένο με μια σειρά από εστιατόρια και ξενοδοχεία, και ο κόμβος μεταφοράς του προσφέρει συχνά φέριμποτ και ιπτάμενα δελφίνια προς και από το Μιλάτσο και τη Μεσσήνη, τα λιμάνια της Σικελίας της ηπειρωτικής χώρας, καθώς και μικρότερα σκάφη προς τα άλλα νησιά. Όταν επισκεφθείς τα μικρότερα νησιά, μπορείς να εξερευνήσεις τα λιμάνια με τα πόδια, ή μπορείς κάλλιστα να νοικιάσεις ένα μοτοποδήλατο για να αξιοποιήσεις στο έπακρο τον χρόνο σου.
Σχηματίζεται μια τεράστια ουρά από επισκέπτες για το νησί του Ηφαιστείου. Το αλλόκοτο τοπίο του κυριαρχείται από το ηφαίστειο Gran Cratere που καπνίζει, αποπνέοντας σχεδόν συνεχώς θειικούς καπνούς. Θα βρεις επίσης πολλές παραλίες εκεί, με θερμές ιαματικές πηγές και λασπόλουτρα.
Να περάσεις λίγο χρόνο και σε μια από τις εντυπωσιακές παραλίες με μαύρη άμμο στο Στρόμπολι, ίσως τις πιο όμορφες που θα συναντήσεις στα Αιολικά Νησιά. Το ηφαίστειο Στρόμπολι βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς έκρηξης από το 1932 –με σύννεφα ατμού να αναδύουν συνεχώς από την κορυφή. Από εδώ, μπορείς να περπατήσεις στους πρόποδες του ηφαιστείου και τους βραχώδεις όρμους των γύρω παραλιών.
Τα μικρότερα νησιά Σαλίνα, Παναρέα, Αλικούντι και Φιλικούντι είναι τα λιγότερο επισκέψιμα των Αιολικών Νήσων. Αν έχεις όρεξη για μια μικρή πολυτέλεια, κατευθύνσου προς την Πανάρεα και χάζεψε τα πολυτελή ξενοδοχεία της. Οι λάτρεις της φύσης πρέπει να κατευθυνθούν προς τη Σαλίνα, το Αλικούντι ή το Φιλικούντι για τα καταπράσινα τοπία τους. Οι δύο τελευταίες παραλίες είναι τόσο απομακρυσμένες, που σχεδόν έχουν μείνει ανέγγιχτες από τους τουρίστες.
6. Συρακούσες και Ορτιγία
Οι Συρακούσες είναι μια εκτεταμένη μητρόπολη στη νότια Σικελία, που φιλοξενεί μερικά από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού. Καλοδιατηρημένα ελληνικά και ρωμαϊκά ερείπια, που έχουν έρθει να καθορίσουν την ελκυστικότητα της πόλης, με κύριο αξιοθέατο να είναι το Αρχαιολογικό Πάρκο της Νεάπολης.
Το πάρκο περιέχει πολλά αρχαία θαύματα. Κυρίως ένα ελληνικό αμφιθέατρο, ένα ρωμαϊκό θέατρο για μονομαχίες, ένα βωμό όπου λάμβαναν κάποτε χώρα θυσίες και τα Λατομία του Παραδείσου, ένα δίκτυο αρχαίων λατομείων ασβεστόλιθων και κατακόμβων.
Το τελευταίο φημίζεται ως η θέση του Αυτιού του Διονύσου, μιας σπηλιάς με φοβερή ακουστική, σε σχήμα αυτιού. Ονομάστηκε έτσι από τον σεβαστό Ιταλό ζωγράφο Caravaggio, ο οποίος εμπνεύστηκε την ιστορία από τον τοπικό μύθο, υποδηλώνοντας ότι η ακουστική του σπηλαίου επέτρεψε στον Δινονύσιο, έναν αρχαίο κυβερνήτη της Σικελίας, να παγιδεύει τους πολιτικούς κρατούμενους και να παρακολουθήσει εύκολα τις συνομωσίες τους.
Δεν θα μπορούσες να επισκεφθείς τις Συρακούσες χωρίς να επισκεφτείς την Ορτίτζια, το κόσμημα στο στέμμα των Συρακουσών. Το μικρό νησί που συνδέεται με γέφυρες είναι το μέρος, όπου οι ντόπιοι πηγαίνουν για να περάσουν καλά. Με μια σειρά από υπέροχα εστιατόρια και μπαρ, καθώς και υπέροχα ηλιοβασιλέματα, είναι ένα μαγευτικό ρομαντικό περιβάλλον και ιδανικό για βραδινή βόλτα.
Μην χάσεις τον καθεδρικό ναό των Συρακουσών στην Πιάτσα Ντελ Ουόμο. Είναι ένα αριστούργημα μπαρόκ αρχιτεκτονικής, και το εσωτερικό του σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο καθεδρικό ναό που έχεις επισκεφθεί στο παρελθόν.
7. Παλέρμο
Το Παλέρμο, πρωτεύουσα της Σικελίας, είναι μια πόλη με τη δική της ξεχωριστή, σχεδόν απτή ατμόσφαιρα. Είναι η καρδιά της Σικελίας και ιδανική τοποθεσία αν βρίσκεσαι για πρώτη φορά στο νησί και διαθέτεις μια εβδομάδα περίπου για να εξερευνήσεις. Το ποικίλο τοπίο προσφέρει κάτι για όλους, ενώ η μεγάλη γκάμα από μπαρ, εστιατόρια, θέατρα και μουσεία σημαίνει ότι μπορείς προετοιμαστείς για ένα χαοτικό πρόγραμμα (το οποίο ταιριάζει γενικότερα αρκετά με τους ρυθμούς ζωής στο Παλέρμο!).
Μην χάσεις το Τεάτρο Μάσιμο, ένα επίτευγμα της αρχιτεκτονικής της Σικελίας και μια από τις πιο διάσημες όπερες στον κόσμο. Οι λάτρεις της τέχνης και της ιστορίας θα λατρέψουν το Παλάτι των Νορμανδών, ένα νορμανδικό παλάτι που φιλοξενεί το εκθαμβωτικό παρεκκλήσι του Παλατίνου, γεμάτο με επιχρυσωμένο θρησκευτικό εικονογραφία. Το θέατρο κουκλοθέατρου είναι μια από τις παράξενες πολιτιστικές απολαύσεις του Παλέρμο και μπορείτε να παρακολουθήσετε τακτικές παραστάσεις σε ένα από τα πολλά θέατρα της πόλης.
Το Πελεγκρίνο, το πανέμορφο βουνό της πόλης, προσφέρει ένα όμορφο σκηνικό στην πόλη, αλλά και εξαιρετικές ευκαιρίες για περιπάτους και πεζοπορία, με θέα στον κόλπο Μοντέλο και πέρα από αυτό.
Η Σπιατζια Ντι Μόντελο είναι η δημοφιλής παραλία με λευκή άμμο της πόλης. Εάν σχεδιάζεις μια μέρα στην παραλία, προσπάθησε να φτάσεις νωρίς, και ιδανικά μεσοβδόμαδα, καθώς μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να βρεις μέρος στο δωρεάν κομμάτι της παραλίας, η οποία καταλαμβάνεται σε μεγάλο βαθμό από ιδιωτικές καλύβες στην παραλία.
Για σένα που σου προκαλεί δέος το μακάβριο, υπάρχουν οι ιστορικές κατακόμβες της πόλης, οι Κατακόμβες των Καπουτσίνων. Η ταρίχευση των σωμάτων υπήρξε μια ταφική πρακτική του 15ου αιώνα που προοριζόταν για τους αποθανόντες μοναχούς Καπουτσίν, αλλά σύντομα έγινε μοντέρνο μεταξύ των πλούσιων πολιτών του Παλέρμο.
Αυτό που προσελκύει τους επισκέπτες στις κατακόμβες είναι το πτώμα της δίχρονης Ροζαλία Λομπάρντο. Το κοριτσάκι πέθανε από πνευμονία το 1920. Η τραγική της παράδοση οδήγησε τον πατέρα της να ταριχεύσει το σώμα της χρησιμοποιώντας τεχνικές που δεν είχαν επιχειρήσει ποτέ πριν και, ως αποτέλεσμα, το ταλαιπωρημένο σώμα της είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένο.
Τοπικοί θρύλοι λένε, μάλιστα, ότι τα μάτια της ανοίγουν σε μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας. Ωστόσο, οι ειδικοί συμφωνούν ότι αυτό οφείλεται σε σφάλμα στη ραφή των βλεφάρων της, το οποίο είναι ορατό μόνο όταν ο ήλιος λάμπει απευθείας πάνω στο σώμα της σε μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας.
8. Ακιρεάλε
Το καρναβάλι του Ακιρεάλε είναι ένα από τα πιο τολμηρά πολιτιστικά γεγονότα της Σικελίας και πραγματοποιείται μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολυσύχναστα καρναβάλια στην Ιταλία και είναι επίσης από τα πιο αρχαία της Σικελίας, με ρίζες στον 16ο αιώνα.
Οι δρόμοι της πόλης πλημμυρίζουν από περίεργες αξιοθαύμαστες φιγούρες papier-mâché, συχνά σατιρίζοντας πολιτικούς και άλλα δημόσια πρόσωπα. Οι Αμπατάτσι (λαϊκοί ποιητές) απαγγείλουν σε όλη την πόλη και τα καζάρια (καροτσάκια με φορτωμένους με τους ευγενείς της πόλης) παρελαύνουν στους δρόμους κερνώντας τους γλεντζέδες γλυκά και κομφετί.
Λαμβάνοντας χώρα ένα μήνα πριν από τη Σαρακοστή, το φεστιβάλ είναι μια περίοδος γιορτής, με μια ποικιλία από τοπικές σπεσιαλιτέ να παρελαύνουν επίσης σε κάθε γωνιά των δρόμων. Το φεστιβάλ τελειώνει με το κάψιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου και μια εξαιρετική επίδειξη πυροτεχνημάτων.
Αν πάλι επισκεφθείς τη Σικελία καλοκαίρι, δεν χρειάζεται να στερηθείς την εμπειρία, αφού είναι τέτοια η δημοτικότητα του φεστιβάλ, που επαναλαμβάνεται ξανά τον Αύγουστο και ονομάζεται Λευκές Νύχτες, και συνδυάζεται με τον εορτασμό των μεγαλύτερων ημερών.
