Βασιλική Σταυρίδου: Στο νησί των Φαιάκων σαν μια άλλη πριγκίπισσα
Η Βασιλική Σταυρίδου εργάζεται ως φιλόλογος ωστόσο η ψυχολογία και η συγγραφή είναι δύο ασχολίες που την έχουν κερδίσει. Η Βάσω Σταυρίδου μας ταξιδεύει μέσα από το υπέροχο κείμενο της στην Κέρκυρα, στο νησί των Φαιάκων. Εμείς φεύγουμε νοερά μαζί της για το μέρος όπου λάτρεψε η Αυτοκράτειρα Σίσσυ και αγαπήσαμε μέσα από τα τραγούδια της Ρένας Βλαχοπούλου.
Θυμάμαι να κοιτώ την Κέρκυρα όσο πλησιάζαμε με το πλοίο και να αδημονώ. Ίσως έπαιξαν ρόλο οι συγκυρίες που αυτό το ταξίδι είναι το πρώτο που ανακαλείται στην μνήμη μου, όταν συζητώ για διακοπές. Πτυχιούχος και ξένοιαστη πια. Ένα καλοκαίρι γεμάτο εκδρομές με τελευταίο προορισμό το νησί των Φαιάκων.
Τα λάτρεψα όλα σ' αυτόν τον τόπο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους πρόσχαρους ανθρώπους με το ταπεραμέντο τους, το φαγητό τους -κυρίως το σοφρίτο και την παστιτσάδα- στα ατμοσφαιρικά τους εστιατόρια βενετσιάνικης αισθητικής, τα μαγαζάκια με τις χειροποίητες δημιουργίες και την ελαφριά μυρωδιά του λιμοντσέλο που αναδυόταν από μέσα τους. Την παλιά πόλη με τα αρχοντικά σπίτια και τα πλακόστρωτα σοκάκια που διασχίζοντας την, αισθανόμουν ότι μια άλλη εποχή, περασμένη, συναντιόταν με το σήμερα και εγώ γινόμουν κοινωνός αυτού του παντρέματος. Την θέα από το παλιό φρούριο που ξεδίπλωνε μπροστά μου ένα συνονθύλευμα κουλτούρας, πολιτιστικής κληρονομιάς και συναισθημάτων...
Αξέχαστες και οι κρυστάλλινες γαλάζιες θάλασσες του νησιού, με την απέραντη παραλία του Ίσσου, τη χρυσή αμμουδιά και τους πανέμορφους αμμόλοφους της, να καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στην καρδιά μου. Κάπως έτσι πρέπει να είναι ο παράδεισος, είχα σκεφτεί όταν την αντίκρισα και ένιωσα την γαλήνη που απέπνεε να με ακουμπά!
Βασιλική Σταυρίδου
Ίσως έτσι να αντιλαμβανόταν αυτό το νησί των Επτανήσων και η αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας γι' αυτό έφτιαξε εκεί το θέρετρο της, το Αχίλλειον. Το εκθαμβωτικό και θεόρατο άγαλμα του αγαπημένου της ήρωα, Αχιλλέα, που δεσπόζει σ’ ένα από τους κήπους της έπαυλης, η αλληγορική απεικόνιση των τεσσάρων εποχών στην τοιχογραφία της οροφής μπαίνοντας στο ανάκτορο και οι Μούσες που συναντάς στη βεράντα του τελευταίου ορόφου, βγαίνοντας από αυτό, με άφησαν άναυδη. Τη μάγεψε το φιλόξενο αυτό μέρος και οι ανοιχτές αγκαλιές των ανθρώπων του. Αυτό αγάπησε, πιστεύω.
Αυτό αγάπησα κι εγώ! Δεν ήθελα να φύγω. Ήθελα να κάθομαι στο μπαλκονάκι του νοικιασμένου δωματίου μου τα βράδια, να νιώθω το απαλό αεράκι στο πρόσωπο μου, να μυρίζω το θαλασσινό αλάτι και τα λουλούδια του ξενοδοχείου και να αγναντεύω... Μου έφτανε για να νιώθω πριγκίπισσα. Κάπου ακούμπησε η ψυχή μου σ' αυτόν τον τόπο του Ιονίου, ταξίδεψε και ανακουφίστηκε...
Δεν είδα όσα θα ήθελα, αν και πήγα προετοιμασμένη, όπως σε κάθε μου ταξίδι, για να τα προλάβω όλα. Όμως, αυτό το νησί είχε την ικανότητα να με βγάλει εκτός προγράμματος και να με παρασύρει με τη μουσική και τους Κερκυραϊκούς χορούς του κάπου εκεί στα στενά δρομάκια σαν μια άλλη σειρήνα που με καλεί να την επισκεφτώ και πάλι...
Η Βασιλική Σταυρίδου κατάγεται από τις Σέρρες. Είναι απόφοιτη της Φιλοσοφικής σχολής Ιωαννίνων. Κατέχει πιστοποιητικά επιμόρφωσης ειδικής αγωγής, μαθησιακών δυσκολιών, ψυχολογίας παιδιών και εφήβων και βασικών αρχών του ψηφιακού μάρκετινγκ. Αγαπά την ψυχολογία, τον κινηματογράφο και να φτιάχνει φανταστικούς κόσμους μέσα από τη συγγραφή.
